400 DARBE

                                          400 DARBE

400 Darbe, Fransızca okulu kırmak(asmak) anlamında bir deyimdir. 12 yaşındaki Antoine Doinel’in hayat, aile, okul üçlemi arasında gidip gelişlerini, 1959 Fransız gençliğini usta yönetmen François Truffaut çok güzel bir şekilde sinemaya yansıtan bir başyapıt.

Antoine son derece fakir bir ailede yaşayan, ailesi tarafından ilgiye aç kalmış bir çocuktur. Okuldaki sert ve disiplinli eğitimden bunalan ve kendi ayaklarının üzerinde durmak isteyen Antoine her fırsatta okuldan kaçıp sinemaya gider. Bu durum aile ve öğretmenlerini kızdırır ve çözüm olarak tek yolunun şiddet olduğunu düşünürler. Bu sırada annesini başka bir adam ile gören, Antoine artık üzerine gelinmesinden bıkarak evine gitmemeye, sokaklarda yatmaya başlar. Arkadaşı Rene ile hırsızlıklar yapan Antoine en sonunda ıslah evini boylar.

Aile hayatının ne kadar önemli olduğunun altını çizen, zengin bir ailede büyümenin veya fakir bir ailede büyümenin ilgi bakımından anlamsızlığını anlatan, ilgisiz büyüyen genç çocukların bir hayal ile tüm hayatlarını hiçe sayıp, maceraya atılma tutkusunu dile getiren film, Fransanın o günkü halini çok güzel yansıtmış. Çekimler ve oyunculuk bakımından kusursuz olan film bir başyapıt olmayı hak ediyor.

• Replikler

-Evet ama ben artık kendi hayatımı yaşamak istiyorum.

--Ölüm döşeğindeki adam aniden iki yumruğu üzerinde doğruldu ve korku içindeki çocuklarına yıldırım gibi bir bakış fırlattı.

Ensesindeki tüyler diken diken oldu, kırışıkları titredi, yüzüne can geldi. Bu yüze azamet katan bir nefes burun deliklerini terk etti. Hışımla yumruğunu kaldırdı ve Arşimet'in ünlü sözünü haykırdı: Evreka! Buldum!

Balzac.

--Kaçmaya çalışmak aptallık, yakalanmak daha büyük aptallık.

--Büyükannenden 10.000 frank çaldın mı?

 Antoine: Beni davet etmişti, doğum günüydü. Yaşlı olduğundan fazla bir şey yemiyordu. Bütün parasını biriktiriyordu ama ihtiyacı yoktu. Yakında ölecekti. Sakladığı yeri bildiğimden ben de biraz aşırdım. Farkına varmayacağını biliyordum. Hiç fark etmedi de!

• Filmden Kesitler

Antoine Doinel